Thursday, December 15, 2011
алхаж явхдаа...
...мэдэгдэхгү гээд чи харанхуйд уйлдгийг би хэнээс ч илүү мэдэдгийг минь чи мэдхүү... анзаарсан.. тэр өдөр хэнээс ч илүү бусдийг ойлгодогийг чинь би мэднээ... гээгдсэн нэгэн шиг л чи ...энд хэнийг ч юм хайгаад л хайгаад л... алхаад л алхаад л... энэ амьдрал гээч сонин утгагү газар ... би яг живчихэж энэ газарт... гарч ирж чадахгү болтлоо гүнлүү нь шигдсээр л шигдсээр л... эцэст н төгсгөл н ямар ч утгагү... хамгийн энгийн нь би зүгээр л ямар ч утгагү нэг зүйлийг хайсаар байгаад хамаг зүйлээ баржийнэ гэхээр л.... сэтгэл дотор бсан лаани гэрэл утрах шг ... гайхалтай одоогоор би баян байна... элэг бүтэн...
бодол... ...үгү дээ... амьдрал саарал байсан бол би утгаа алдах байсан байх... тэхэр амьдрал виржо ийн
хувьд өнгө биш... харин ч шал эсэргээр гашуун... хэт гашуун... хэтэрхий халуун... бас ... амттай... тэгвэл жаргал ...жаргал уу???... энэ зүйлийг би ганцхан хүн инээхэд
түүний нүднээс олж хардаг....
... тм ээ залхуу... үнэн ...
... тэр газар уу... аль жаахан байхаасаа л цоорхойтой...зүрх... тэгээл одоо болтол хайр
гэж ойлгоогү... хүн хайрлахийг мэдрээгү байж болх л доо...
... итгэдэг...байдаг гэдэгт.. юунд??..бурхан... дүрсэлдээ....
...тэр нэг тм ябтай ..нилээн залхуудуу... бас бор нүдтэ...
...хэн хэнийг яаж бүтээнэ тэр өөриигөө дүрслэн гаргадаг
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment