Thursday, February 23, 2012
Жил
ингээд нэг л мэдхэд усан луу жил гээч нь гаржаахиймдаа...тэгээл нөгөө л виржоогийн хэлдэг л үг... цаг хугаца гэж хурдан юм аа... гүйсээр байгаад л хоцроод байхийн .. за тэр яахуу миний л хувьд бол туулай жилд их юм хийлөө... харин энэ луу жилд өнгөрсөн жилээс ч ихийг төлөвлөсөн байгаа хийнэ эээ хийнэ... магадгү ёр нь байдлаас хархад ирээдүйн начны эхнэр болкоод л байгаам шиг байна лээ дээ.... хөөрхий ...ёр нь тэгээд цаг үе амар болсийм байна шд гэссс .... яасан манай эгч гэж нэг хүн миний өмнөөс шийдвэр гаргацан байхиймдөө... тэгээл бүр уулзаж бариад үзцэн уу хаха нэрээ эгч гэж алнаа....гол нь өөрөө эгчээс гуйгаад салаагүйм байхөө ..... за тэгээд болкү бол зугтий шд... за энэ ч яахуу...заза ёр нь тэгээд эмэгтэй хүн өөртөө хайртай хүнтээгээ суух хэрэгтэй гэдэг үнэн биз дээ... амьдралын явцад дасаад нэг сайхан нартай өдөр өөр нүдээр хараад дурлах байх л гэж найджийшдээ... саваагүй хүний балаг мундахгүй гэчээр ганц сайн зайрантай л болж авий л гэж боджийжд хэхэ... ингээд л виржо нэг л мэдхэд юм юманд орох болцон байхиймдаа...тэхдээ л болоогүй л байнадаа... заза ямарч байсан энэ жилдэээ сансан бүхэндээ хүрч сарвайсан болгоноо авхын төлөө гэдэг билөөө.... сайхаан сайхан
Monday, February 20, 2012
Болзоо
хонгор минь хүнийг хайрлана гэдэг чинь асар их хариуцлага... тиимээс би одоохондоо хариуцлага үүрмээргүй байна гээл хэлчмээр л байсан шөө тэр хүнд... эсүүл зүгээр л шуудхан одоохондоо би эр хүн сонирхохгүй байна гээд л.... амыг нь таглаад ахиад ангайхааргүй болгохоор хатуухан богино өгүүлбэр надад байсаан гэж... даанч үг даахгүй өрөвдмөөр жаал юмдөөө чи...өрөвчхөн зан... энэ эмэгтэй хүн болгоны сул тал гэдэгт би итгэлтэй байдаг... даанч энэ том сул талыг 100% ашиглаж чадсангүй эээ ... ..... харамсаж байна гэхэд чинь би золтой л тэр байсан газраараа нэг инээчихсэнгүй... нүд минь энгийн байсан боловч миний дотор чамайг шолоод бүтэн 3цаг хошин шог үзснээс ч их инээж байлаа гэж...... би хэзээ ч хэнийх ч болохгүй хүсэхчгүй байна... миний хотод миний дүрмээр ... миний зүрхэнд нэвтэрсэн ч миний дүрмээр... тэгээд намайг өөрийн болгож чадкү л байгааз дээ... ер нь шуудхан хэлхэд олон хөвгүүд залуус замынхаа талаас буцсаан гэж... чи ч бас тэдний л нэг шантрах л болнодооо... би ийм л хүн гээл ширээний цаанаас энгийнээр хэлмээр л байлаа... даанч чи нүдний харц ойлгохгүймдөө... гэхдээ амттай хоолоор дайлсан болхоор чинь хамт ширээд суулаа гэж.... хэрвээ хоол амтгүй байсан бол энэ хэдэн үгс чихний чинь буланд зүрхны чинь захад үлдэх байлөө гэж....хонгорхон гэнэн залуу минь үнэхээр чи сэтгэлийг минь хөдөлгөж чадасангүй дэээ... тэхдээ чиний харц худлаа хэлээгүй нь харамсмаар .... ингэж бодсоор түүний яриа миний чихний хажуугаар... бид уулзаад хоолонд орсоор 2цаг өнгөрхөд би түүнээс ямар шалтагаар яаж салхаа бодож суусан нь үнэхээр харамсалтай.
Tuesday, February 14, 2012
Хөх сарнай
ухаан ороод эргээд хархад 7хоног өнгөрсөн байхиймдөө....цаг хугацаа гэж хурдан юмаадаа... удаан хугацааны дараах саарал үүлс дээр би сэрхэд сэтгэлд байх гуниг чамайг санаад бороо орлоо... хот гунигт автах шиг... борооны дараах салхи сэвэлзээд л.... улаан навчис хөл доор хөглрөөд... навчин дундаас аль нь ч надад таалагдсангүй... хөх сарнай тэртээ алсаас чамайг би хайна.... бороо орхоор яагаад ч юм чамайг маш ихээр үгүйлэх юм...учир нь хөх сарнай бороонд дуртай ... тэд бороонд л аз жаргалтай байж чаддаг байх л даа... чамд зориулж гунигаа нулимс болгож бороо оруулаад ч чи ирэхгүй юм... мэдсээн би мэдсэн... чамайг харсан ....чи модны энгэрт наалдаад навч болоод хувирчихсан байна лээ... гэвч чинии хөх өнгө хэвээрээ болхоор л би чамайг арай яадан танисийм шөө.... уучлаарай би чамд энэ үгийг хэлж үзээгүй уучлаарай...навч та хоёр сайхан зохицсон байна лэ... надад дээр ирээд сайнуу гэхэд дууграагүйд минь уучлаарай...эцэст нь миний гэх хөх сарнай хаа нэг газар бороог хүлээгээд гунигтай сууж байгаа байх...
Thursday, February 9, 2012
сэтгэгдэл...гэвэл яахуу?????
гэртээ ирлээ... сонин миний хүлээсэн зүйл энэ биш байсийм шиг санагдаад... виржо яасан гэхээр эхлээд 10цаг онгоцонд бээжин хүртэл ... энийг эс тооцуул гаагүй лааг цоглог бээжин дээр буугаал нэг хоноол монголын онгоцонд суугаал 2цаг ниссийм байна... энэ 2цаг л миний амьдралын хамгийн удаан хугацаа байсийм шиг санагдав гэж.....хэхэ миний хажууд нэг гадаад хүн сууцан монгол дөхөөд л ирсэн чинь тэр надаас энэ саарал зүйл юу вээ??? гэнэдээ... би бантаад мэдэхгүй ээ л гэлээшд... энэ бол утаа байлаа ... аймаар зүгээр л нэг саарал тогоонд орцон юм шиг санагдаад...ийм ч байх гэж дээ гээл аймар бодсийм байна этр... тэгээл гараал сэтгэл нэг л сайхан тайван гое байсан гэж.... тэр зүрхны цаана нэг л дотно зүйл мэдрэгдээд ... сайхан байна гэж ... энэ бүгдээс хамгийн сайхан нь юу гээч ээж аавдаа
үнсүүлэх чинь жаргал гэдгийг ухаарав хэхэ ... хожуу ойлгосон ч гэсэн энэ бүгд минийх гэхээр виржо жаргалтай... одоо асуудал ч ар араасаа гарна даа гэж... виржо буцаад завгү ажилдооо... цоглог шд...
Sunday, February 5, 2012
Баяртай ... ...Ухаарал
амьдрал дээр анх би хэн нэгний хар толбо болоод төрчихсөн юм шиг л санагддаг байлаа гэж...тэхдээ би гутраагүй харин ч бусдад хэн гэдэг ээ харуулмаар бүр атаархуулмаар санагддаг бүр надад атаархсандаа уйлжаага хүний царайг хармаар санагддаг гээч ....тийм ээ би чадсан хэн нэгнээс хараат бус хэнд ч захирагдахгүй байж чадсан ....хийсэн чадсан үргэлжлүүлээд хийх ч болно... энийг хэн ч надад хэлээгүй... зүгээр л би боддог... би ядуу ч бай ...хэн нэгний үзэн ядалтаас төрсөн ч бай ... миний хамгийн хайртай гэх хүн намайг хаясан ч бай надад ер сонин биш...зүгээр л би энэ амьдрал гээч гүн гүнзгий далайд хэн ч биш болж ирчээд хэн ч биш байсаар байгаад буцаад явна гэж бодхоор хамаг зүрх сэтгэл зүгээр л урагдах шиг болдог... тэхээр энд ирээд их зүйлийг ухаарсан өөр өөртэйгээ байж чадсан... өөрийгөө сонсож сурлаа...тэхдээ ингээд дуусахгүй лдээ...дараагийн зорилго тодорхой байгаа ... за ингээд виржо нутгийн зүг ... би бутцаж ирнээ өөрийн хүссэн мэргэжилээрээ энд сурах гэж ...би буцаж ирнэ.. намайг хүлээж байгаарай... тэр үед л миний хэн гэдэгийг мэдэрэй...намайг хараахан таних болоогүй байна... Виржо хэлснээ буцаадаггүй заавал биелүүлдэг
Wednesday, February 1, 2012
Сарын эхний өдөр сонин юм сонсох гэж дээ
Би лав зурагтаар олон удаа хүн эмнэлэгт төржаахийг харсөөн хэхэ... ер нь тэгээд амьдаар нь ч бараг л харсан л даа... өнгөрдгийн өнгөрдөг жил байхаа том эгч жирэмсэн байлаа ... ах яхуудээ арын албанд ажилдаа ...манайх угаасаа эгчийн замын эсрэг талын байр лааг ойрхон 10алхаал орно... тэгсэн би лааг хоол этр ээ хийнгээ гэрт ...оюутан болоод удаачгү байсиймдаг ... тэгээл утас дуугарваа .. ээжийн хоолой нэг л бишээ ... яасан гээд тэгсэн чинь ... том эгч чинь бие нь муу байгаам шиг байна чи нэг ороодхоо гэдиймдаа... би гал дээр буцалгажийсан хоолоо салгаж хаячаад гарваа.. гэрийн хувцтай ... өвөл шдээ дан бэлтгэлийн өмдтэй... эгчийнд гүйгээл орсон чинь дүү бүр айчихсан царайтай .... ээж бие нь өвдөөд доошоо цустай юм гараад гэдиймдаа... тэгээл түргэн дуудаал би эгчтэй цуг түргэний машинд... бас болоогүй ээ түргэний машин дохиотой явжаахд зам тавиж өгөдгүй мулгуу жолооч бас байхийн... тэгээл эгчийн 3дахь хүүхэд гарваа гэж тэр шөнө... анх удаа эмэгтэй хүн таржаахийг харсандаа... сонин л санагдаж байж билээ гэж... тэгсэн өнөөдөр юу сонссон гээч бурхан минь эхлээд би чихэндээ итгээгүй ээ... энэ европчүүд мулгуу нөхдүүд бололтой... гэртээ ванандаа хүүхдээ гаргасан жихшиг ээ ... ээлий минь гэж дээ... аймар ч юм шиг ... бахархмаар ч юм шиг ... тэхдээ би л лав гэртээ ванандаа төркү ээ...
Subscribe to:
Posts (Atom)