.....5-р сарын бороо гээл эгшиглээл би 12ын ард ард... хэсэг уйлсан чинь хамаг дотор онгойгоод дуулмаар санагдаад... би ер энэ хэсэгхэн онлайнаас юугаа ч нуухаа байчижээ...нуламсаа хүртэл бичээл хэхэ... заримдаа хайртай юу гэхэд нь халамжтай гэж хэлмээр санагддаг байсан болоод өнөөдөр гүн гүнзгий бусдад атаархсан байх... Зүгээрээ би даарсан ч аяга халуун цайгаар дутахгүй халуун зүрхтэй хүн :).... тэхээр саяхан цас орсон шдээ... би өмнө нь нэг л дуртай байсан тэр өдөр цасанд нээх дурлаагүй ээ... мэдэхгүй юм... хэзээ билээ нэг л нэг шөнө цас хаялаад... нээх бүлээхэн орой байсан санагджийнэ... миний чихэнд яг энэ бороо эгшиглээд л... би дээшээ харах гэхээр чадахгүй цас нүүрэн дээр будраад нүд нээж болохгүй байсан....тэр цас илүү дулаахан байж... харин энэ цас илүү хүйтэн намайг жиндүүлчих юм шиг санагдаад би машины цонхоор дээшээ харсын байна. Гадаа саарал байсан болхоор цас сайн харагдахгүй л байсан л даа...гэхдээ л мэдэгджийсан... харин орой бүлээхэн болсон шдээ...хүмүүсээс хэн нь ч мэдээгүй...Би эргэлзээд байна... бүгдэд нь... мэдэхгүй юм... би нэг алхсан ч харамсмааргүй алхам хиймээр байна... яагаад гээч би алдах эрхгүй хүн... Сэтгэлээсээ чөлөөлчихөе гэхээр чадагүй юм... Чөлөөлөхгүй байя гэхээр болохгүй намайг эргэлзүүлээд байх юм... эсвэл би арай л эрт зорилго өвөртлөөд том алхчихснуу...надад зүгээр л хэлээд тайлбарлаад өгөөч бурхан минь... хэнээр ч хамаагүй дамжуулаад... эсвэл би арай их юм хүсээд байнуу.... Нүдэнд дулаахан сэтгэлд дотно хэн ч юм бээ мэдэхгүй тийм зөөлөн нүд олж ширтмээрийна....удаан удаанаар...зүгээр л тийм нүд ширтэж тайвширмаарина... тийм нүдтэй бол тэр миний төгс төгөлдөр болх байх
