.... хаашаа ч юм салхи тэрнийг нисгэнэ... яг л усны урсгал шиг.... хорвоогоос тасрах шиг.... эрэг дээр үлдсэн нулимстай алчуур хэнийх байсан гээч... түүнийх байсан.... мартчихсан.... нулимсандаа живэээд мартхыг хүссэн .....зүрх нь улаан байхаа болиод буцаад цэнхэр болсон тэрнийх нь.... хичээхийг хүссэн боловч тэр нь хүсээгүй.... хулчгар санагдсан байх түүнд.... гэвч тэрэнд өөр зүйл байсан.... хулчийх шалтгаантай... асгартлаа уйлаад алгаараа нүдээ дараад түүнийг сансан... гэвч мэдэгдэхийг хүсээгүй.... дууссан бүгдэд цэг тавьсан.... харин ахиад л эхлэнэ... залхуутай ч гэсэн сайхан эхлэл байхыг хүснэ тэр..... шөнө болгон уйлсныхаа төлөөсөнд.... өдөр болгон түүний төлөө хичээснийхаа төлөөсөнд.... бүгдийг сайхнаар эхэлнэ... тийм энэ бол алдаа оноотой сайхан дурсамж.... бас нэг амьдралыг үнэтэй сургамж..... буруу шийдвэр байх.... зарим хүмүүс шулуухн байдаг юм билээ..... ууг нууцлаг байвал дээрсэн....
No comments:
Post a Comment