ухаан ороод эргээд хархад 7хоног өнгөрсөн байхиймдөө....цаг хугацаа гэж хурдан юмаадаа... удаан хугацааны дараах саарал үүлс дээр би сэрхэд сэтгэлд байх гуниг чамайг санаад бороо орлоо... хот гунигт автах шиг... борооны дараах салхи сэвэлзээд л.... улаан навчис хөл доор хөглрөөд... навчин дундаас аль нь ч надад таалагдсангүй... хөх сарнай тэртээ алсаас чамайг би хайна.... бороо орхоор яагаад ч юм чамайг маш ихээр үгүйлэх юм...учир нь хөх сарнай бороонд дуртай ... тэд бороонд л аз жаргалтай байж чаддаг байх л даа... чамд зориулж гунигаа нулимс болгож бороо оруулаад ч чи ирэхгүй юм... мэдсээн би мэдсэн... чамайг харсан ....чи модны энгэрт наалдаад навч болоод хувирчихсан байна лээ... гэвч чинии хөх өнгө хэвээрээ болхоор л би чамайг арай яадан танисийм шөө.... уучлаарай би чамд энэ үгийг хэлж үзээгүй уучлаарай...навч та хоёр сайхан зохицсон байна лэ... надад дээр ирээд сайнуу гэхэд дууграагүйд минь уучлаарай...эцэст нь миний гэх хөх сарнай хаа нэг газар бороог хүлээгээд гунигтай сууж байгаа байх...
No comments:
Post a Comment