...яг л энэ байшин шиг байшинтай болно гээд аль эртнээс зорилго тавьцан ... нэг л нэг тийм тайван газар далайд ойрхон хувийн эдлэнтэй ..... миний хайртай хүн намайг үнсээд сэрээх тэр үед л би зорилгодоо хүрсэн байх байхааа... орой нар жаргах тэр зүгрүү тэр хүнтэ цуг хамт алхаад л... хэзээ ч мэдэрж байгаагү тэр мэдрэмжийг тэндээс олж авхын тулд... мөрөөдлөө зорилго богоод алхана...тэр үед нар мандах зүгийг ширтээд зогсох хөх даашинзтай миний мэдэх хамгийн энгийн бүсгүй болсон байх болно... гартаа түүний өгсөн хөх сарнайг зүүсэн байх болно... нүдээ аниад бүхнийг эргэцүүлж зогсход нэг л зөөлхөн дулаахан гар миний бэлхүүсээр тэвэрж намайг үнсхэд би түүний харцанд хайртай гэдэгээ шивнэнэ...далай намуухнаар ... яг л дуулж байгаам шиг...салхи бас л намуухнаар үс илбээд л.... миний гэх хөх сарнайн үнэр надад мэдрэгдэнэ.... үдийн алтад түүнтэй цуг тагтан дээр суугаад дуртай хэмнэлээ чихэндээ эгшиглүүлээд л түүний энгэрт наалдаад цаг хугацааг мартнааа... түүний надад өгөх цэцгийн үрс он жил өнгөрч цаг хугацааны аясаар түүнтэй адил хөх сарнай ,ягаан сарнай болход би түүнд ахин шинээр дурлана...
No comments:
Post a Comment